Sosyal Hizmetleri Yeniden Düşünmek VIII Konferansı
2020 yılının başından beri etkili olan COVID-19 pandemisi, toplumsal hayatı birçok yönden kökten etkiledi. Toplumsal ve ekonomik yapılar sarsılırken, toplumsal ilişki örüntüleri sekteye uğradı. Karantina ve sosyal mesafe uygulamalarıyla, aile içi ilişkiler, çalışma hayatı, eğitim, sosyal ilişki ağları, kültürel etkinlikler, seyahat gibi pek çok alanda alışık olduğumuz pratikler ve örüntüler eskisi gibi devam edemez hale geldi.
COVID-19 pandemisi atlatıldığında bile onun toplumsal ilişkiler ve yapıda ortaya çıkarttığı bazı olgular kalıcı olabilir. Bu kalıcı etkilerin neler olacağını şimdiden kestirmek güç; ancak pandeminin derinleştirdiği toplumsal eşitsizlikler, kadınların omuzlarına binen ek yük, belirli gruplara yönelik önyargılar, işsizlik, yoksulluk, sağlığa, eğitime ve sosyal haklara erişim, kalıcı etkilerin görüleceğini öngörebileceğimiz alanlardan bazıları.
Sosyal hizmet de, pandemiden derin etkilenen alanlardan birisi oldu. COVID-19 salgını, sosyal hizmetlerin tasarlanması ve sunumunda yöntemsel ve yapısal değişim gereksinimini gün yüzüne çıkardı. Sosyal hizmet altyapısındaki eksiklikler görünür hale geldi. Özellikle, bilgi ve uygulamadaki eksiklikler ve sosyal hizmet etiği açısından boşluklar olduğu fark edildi.
“Sosyal Hizmetleri Yeniden Düşünmek VIII: Küresel Dayanışma, Yerel Çalışma” başlıklı konferansta, pandeminin toplum üzerindeki mevcut ve olası kalıcı etkilerini ve bu sürecin sosyal hizmetleri nasıl etkilediğini tartışmaya açtık. Konferansta, hem uluslararası hem de yerel deneyimlerin paylaşılmasını, pandeminin göç, yoksulluk, toplumsal cinsiyet eksenlerinde derinleştirdiği eşitsizlikleri ve bu çerçevede sosyal hizmet müdahalelerini masaya yatırmayı hedefledik.
